huā luò huáng hūn ，mù yún jiāng jìn ，zhuān pàn qīng luán xìn 。bǎo shòu xiāng fén ，yòu dào chóu shí fèn 。花落黄昏，暮云将尽，专盼青鸾信。宝兽香焚，又到愁时分。
【hún jiāng lóng 】xiàng sī wèi mèn ，xiù píng xié yǐ zhèng xiāo hún 。dài wéi kuān jìn ，xiāo jiǎn jīng shén 。cuì bèi rèn xūn zhōng 【混江龙】相思慰闷，绣屏斜倚正销魂。带围宽尽，消减精神。翠被任薰终
bú nuǎn ，yù bēi yōng jǔ jǐ fān wēn ，luán chāi bàn chún chán bìn ，zhǎng yù duǎn tàn ，pín tí hén 。不暖，玉杯慵举几番温，鸾钗半鹑蝉鬓，长吁短叹，频啼痕。
【jì shēng cǎo 】qióng zān shé ，bǎo jiàn fèn 。jīn chūn yòu rě qián chūn hèn ，lèi zhū ér dī jìn chóu nán jìn ，shòu páng ér 【寄生草】琼簪折，宝鉴分。今春又惹前春恨，泪珠儿滴尽愁难尽，瘦庞儿
bú sì dāng shí jun4 。sī liàng jǐ dù shèn shí xiū ，xiàng sī mǎn fù hé nián jìn ？不似当时俊。思量几度甚时休，相思满腹何年尽？
【jīn zhǎn ér 】fēng bī tòu xiù luó qīn ，fēng guā sàn chǔ tái yún 。yán jiān tiě mǎ fēng qiāo yùn ，fēng yáo xián jiē cuì zhú 【金盏儿】风逼透绣罗衾，风刮散楚台云。檐间铁马风敲韵，风摇闲阶翠竹
bú kān wén 。fēng shāi lián yǐng dòng ，fēng chuán lòu shēng pín 。fēng xūn huā qì shuǎng ，fēng nòng yuè huá hūn 。不堪闻。风筛帘影动，风传漏声频。风熏花气爽，风弄月华昏。
【hòu tíng huā 】shòu lú zhōng xiāng juàn fén ，yín tái shàng dēng jiàn hūn 。luó wéi lǐ hé yī shuì ，shā chuāng wài shǔ sè fèn 。 【后庭花】兽炉中香倦焚，银台上灯渐昏。罗帏里和衣睡，纱窗外曙色分。
xiǎng qíng rén ，qǐ lái shí fèn ，dié jīn lián cuō yù sǔn 。想情人，起来时分，蹀金莲搓玉笋。
【zuàn shà 】ái de dào tiān míng ，què yǒu shuí dān qiū wèn ？zǎ yè hé yī shuì bǎ luó qún zhòu sǔn 。yī miàn cán zhuāng kōng 【赚煞】捱的到天明，却有谁亻秋问？咋夜和衣睡把罗裙皱损。一面残妆空
lèi hén ，rì gāo yě shēn yuàn wú rén 。yǎn zhòng mén ，fán nǎo xiàng shuí lùn ？dú duì líng huā zhěng luàn yún 。qià dài xiàng shòu páng ér 泪痕，日高也深院无人。掩重门，烦恼向谁论？独对菱花整乱云。恰待向瘦庞儿
shàng fù fěn ，yù shū zhuāng què xīn kùn ，qì zhǎng yù hē de jìng ér hūn 。上傅粉，欲梳妆却心困，气长吁呵的镜儿昏。
贯云石
贯云石(1286～1324)元代散曲作家。字浮岑，号成斋，疏仙，酸斋。出身高昌回鹘畏吾人贵胄，祖父阿里海涯为元朝开国大将。原名小云石海涯，因父名贯只哥，即以贯为姓。自号酸斋。初因父荫袭为两淮万户府达鲁花赤，让爵于弟，北上从姚燧学。仁宗时拜翰林侍读学士、中奉大夫，知制诰同修国史。不久称疾辞官，隐于杭州一带，改名“易服”，在钱塘卖药为生，自号“芦花道人”。今人任讷将他的散曲与自号“甜斋”。
